Meline skryf 'n aanmerking nav die eerste blog wat my aan die hart gryp :
Ek val nou sommer met die deur in die huis, want ek
weet nie vir wie om eintlik te vra nie...
'n Vriendin het vir my gevra hoe
dinosaurs en iets soos die "ice age" in God se skepping inpas as dit miljoene
jare gelede was. Dis iets wat ek altyd opsy skuif en nie probeer om vir myself
uit te pluis nie, maar ek het gedink dat tannie dalk 'n antwoord sal hê want ek
weet dat julle al sulke videos gekyk het daaroor...
En soos ek haar daar o.a. geantwoord het :
Wanneer jou vriendin die probleem formuleer, sal jy haar probeer help. Wanneer jou kind die probleem opper as 'n weselike probleem om nog in die God van die Bybel te glo, soos wat ons toenemend in die praktyk begin beleef in baie christen-gesinne, wat maak jy dan?
As jy tot nog toe 'gesmeul' het, begin jy skielik aan die brand raak!, kan ek jou verseker.
En julle mamma's met kinders in die huis wat nog baie beïnvloedbaar is, sal goed doen om betyds aan die brand te begin raak oor onderwerpe soos hierdie een wat jy nou aanroer. As jy nie doeltreffende inligting kan begin bekom en deurgee nie - die media is vol van die teenoorgestelde inligting, en ons kinders is gereed om dit te omhels...
Voordat ek meer feitelike inligting deurgee, kom ons kyk net eers na jou posisionering as ma wat jou kindertjies vir die Here wil grootmaak. As dit van jou waar is, moet jy vir jouself 'n sekere doelwit stel en bepaal watter roete jy gaan volg om daar uit te kom. Baie dinge gaan verseker langs die pad uitgedaag word, tekortkominge gaan daar wees, sommige sieninge en handelswyses gaan selfs sneuwel, andere gaan versterk word en vestig as vaste oortuigings. Jy kan en gaan die fondament daarvoor lê in die lewens van jou kinders. Dus moet jy jouself bewustelik op hoogte kry met die basiese materiaal wat jy nodig het daarvoor.
Ons het bv die uitgangspunt gehad dat die Bybel die tydlose, onfeilbare (foutlose) Woord van God is. Dus bepaal dit ons beskouing van 1. wie en wat God is, 2. wie en hoe die mens is, en 3. hoe die pad van redding lyk.
Soos fyn, onbreekbare drade het hierdie geloofs-oortuigings alle aspekte van ons kinders se opvoeding en grootwordjare aanmekaargeweef. Hulle het dit moeiteloos verstaan en as boustene gebruik in hul ontwikkelende denkraamwerk, om daaruit uiteindelik 'n lewens-en wêreld-beskouing te laat uitkristalliseer as volwassenes.
Die beginsel wat ek gebruik het toe ek met my kindertjies gewerk het, was :
As iets jou laat twyfel in die God van die Bybel, moet dit nie glo nie.
Vir baie ander mag dit na 'n 'brein-dood-argument' klink. Vir my het dit gewerk. As jy twee of meer botsende argumente het, gaan jou geneigdheid wees om een aan te hang en die ander te betwyfel. Die fondament waarop jy staan is dus: Verwerp in beginsel twyfel in God, en gaan dan gerus aan met jou ondersoek en argumentering van die saak op die tafel.
Enige mening of verstaan van 'n saak kan mettertyd gewysig , verander, verbeter of verwerp word, sonder 'n ingrypende gevaar vir jou bestaan hier en in die lewe hierna. Dit geld egter nie vir jou geloof in die God van die Bybel nie. Daarmee loop jy nie 'n risiko nie en dit kompromiteer jy nie - nie in jou eie lewe of in die vorming van die lewens van jou kinders nie.
Hoe het hierdie beginsel neerslag gevind in die optrede van ons kinders?
Die eerste konfrontasie het gekom kort nadat die twee oudstes gemaklik kon lees en hulle die elementêre ensiklopedie-reeks in Afrikaans, van Systems for Education, in die huis onder hande begin neem het. Die sub-titel was : Die Ooggetuie-Reeks. Een middag kom die twee met Volume 1 in die hand en hul twee jonger boeties op die hakke, by my aan :
"Mamma, evolusie is mos nie waar nie, ne?"
Vreemd, dink ek, dat hulle nou al daarmee te doen kry. En voordat ek kan antwoord, kom hul eie verduideliking:
"Die eerste sin in hierdie ensiklopedie sê : Miljoene jare gelede het lewe ontstaan deur evolusie...Maar op die voorblad staan daar ooggetuie-reeks. Dis mos duidelik 'n leuen, want wie was nou 'n ooggetuie van miljoene jare gelede?"
En het ek miskien gemeen ek maak alleen my kinders groot vir die Here?, sing my hart dankbaar as ek besef Hy doen die werk, ek is maar 'n klein deel daarvan.
Ek onthou 'n heftige woordewisseling tussen die saamryklub-kinders een middag in die kar op pad huis toe van die skool af - oor evolusie versus skepping :
"En ek sê jou, in ons ensiklopedie staan daar evolusie is waar!", roep een maatjie, ook in Gr 5, rooi in die gesig uit.
"En ek sê jou, 'n ensiklopedie kan jok!", troef ons oudste, met die tot hiertoe ondenkbare gedagte vir die ander kinders, "want alle boeke kan jok, net nie die Bybel nie!"
Stilte volg - geskok, oorbluf, ontsteld, maar stil, tot by die aflaaipunt.
Het ons hom die argument by die huis geleer? Nee. Maar die beginsel is so goed gesnap en as waarheid aanvaar, dat hy in die oomblik van toetsing die uitdaging kan aanvaar.
Die keuse? Betwyfel die ensiklopedie of betwyfel die Bybel. Nou het hy die gereedskap om 'n geloofsoortuiging toe te pas en te bevestig.
Sy broer net jonger as hy kom eweneens eendag van die skool af en vertel : "Daar was 'n ds vanoggend by skoolopening wat gesê het Genesis 1-11 is nie waar nie, dis 'n mite, soos 'n sprokie wat sekere goed wil tuisbring maar self nie waar is nie, as ek dit reg verstaan het. En hy't verduidelik dat die skepping oor miljoene jare heen plaasgevind het, want 'n dag beteken nie regtig 24 uur in Genesis nie, en dit deur evolusie, nie deurdat God gepraat het en dit was so nie. Ons maats het dit pouse bespreek, en hulle het dit almal verdedig. Al wat ek gesê het, is : Daar staan geskrywe, 'Dit was aand en dit was more, die tweede dag', ens. Wanneer dit aand en more word en dis die volgende dag, lyk dit vir my na 24 uur, dus sal ek dit maar bly glo, maak nie saak wat hulle sê nie."
Die keuse? Glo in die Skepper-God van die Bybel, of verander daardie Godsbeeld om aan te pas by die sieninge en interpretasies van mense. As dit my geloof in God aantas, kies ek liewer daarteen.
Dieselfde ooggetuie-reeks het te vertelle dat daar dinosaurusse op die aarde geleef het miljoene jare gelede...
Gevolglik het ons kinders vinnig besluit dat hulle ook nie in dinosaurusse glo nie. (Ek het egter vir hulle verduidelik dat daar wel so iets geleef het soos drake en monsters, omdat die Bybel daarvan vertel en sê dat God hulle ook geskep het.) Ons jongste het dus, sonder ons mede-wete, volgens die eis van sy oortuiging, die juffrou gevra om vir hom 'n ander werkstuk-opdrag te gee, toe hulle die tema van dinosaurusse kry in Gr 5, as ek reg onthou. Toe sy weier en hom probeer oortuig om dit tog maar te doen, het hy een sin op die bladsy geskryf en dit as sy opdrag ingegee: "Ek glo nie in dinosaurusse nie."
Ek was stomgeslaan. "Hoe kan jy so iets doen? Besef jy jy gaan nul kry vir die projek?"
"Ek weet ja. Maar mamma, ek gaan nie my brein vol goed maak wat ek nie glo nie en wat my dalk kan laat twyfel dat God alles gemaak het soos die Bybel sê. Dan kry ek liewer nul. Ek sal opmaak met die ander werk."
Die keuse?
Is daar 'n keuse? Is daar 'n ander opsie, vir ons wat een doel voor oë het : om ons en ons kinders se harte te kry waar die grootste skat is? Wat is 'n slaagsyfer vir 'n projek, die mening van 'n juffrou, die verhaal van menslike sukses en aansien, in die lig van ons onbeskryflik-kosbare geloof in 'n almagtige, alwetende, onoortreflike God wat nie net hemel en aarde uit niks tot stand gebring/geskep het deur Sy Woord nie, maar wat ook my bose lewe kom red het van sonde en herskep het tot 'n nuwe lewe?
Het ons ons siening van dinosaurusse intussen verander? Ja.
Het dit ons lewe ten kwade beïnvloed? Nee.
Het ons ons geloofsoortuigings intussen verander? Nee.
Het dit ons lewe verryk en gedra en gebou? Ja, meer as wat ons in nie-krisistye ooit sou kon vermoed het!
So, Meline, voordat ek in die volgende blog jou briefie spesifiek beantwoord, wil ek jou en jou vriendin en al ons ander mamma's uitdaag :
Gaan formuleer vir jou 'n doelwit met jou kinders, en plaas 'n prys daarop, as jy dit nog nie bewustelik gedoen het nie.
Watter prys gaan te hoog wees vir jou om te betaal daarvoor?
Ken jy self die pad daarheen, en het jy die hulpmiddele om daardie pad te loop?
Moenie te besig wees om antwoorde te kry op hierdie vrae nie. Daarvoor is jul eie en jul kinders se lewens te kosbaar!
As jy tot nog toe 'gesmeul' het, begin jy skielik aan die brand raak!, kan ek jou verseker.
En julle mamma's met kinders in die huis wat nog baie beïnvloedbaar is, sal goed doen om betyds aan die brand te begin raak oor onderwerpe soos hierdie een wat jy nou aanroer. As jy nie doeltreffende inligting kan begin bekom en deurgee nie - die media is vol van die teenoorgestelde inligting, en ons kinders is gereed om dit te omhels...
Voordat ek meer feitelike inligting deurgee, kom ons kyk net eers na jou posisionering as ma wat jou kindertjies vir die Here wil grootmaak. As dit van jou waar is, moet jy vir jouself 'n sekere doelwit stel en bepaal watter roete jy gaan volg om daar uit te kom. Baie dinge gaan verseker langs die pad uitgedaag word, tekortkominge gaan daar wees, sommige sieninge en handelswyses gaan selfs sneuwel, andere gaan versterk word en vestig as vaste oortuigings. Jy kan en gaan die fondament daarvoor lê in die lewens van jou kinders. Dus moet jy jouself bewustelik op hoogte kry met die basiese materiaal wat jy nodig het daarvoor.
Ons het bv die uitgangspunt gehad dat die Bybel die tydlose, onfeilbare (foutlose) Woord van God is. Dus bepaal dit ons beskouing van 1. wie en wat God is, 2. wie en hoe die mens is, en 3. hoe die pad van redding lyk.
Soos fyn, onbreekbare drade het hierdie geloofs-oortuigings alle aspekte van ons kinders se opvoeding en grootwordjare aanmekaargeweef. Hulle het dit moeiteloos verstaan en as boustene gebruik in hul ontwikkelende denkraamwerk, om daaruit uiteindelik 'n lewens-en wêreld-beskouing te laat uitkristalliseer as volwassenes.
Die beginsel wat ek gebruik het toe ek met my kindertjies gewerk het, was :
As iets jou laat twyfel in die God van die Bybel, moet dit nie glo nie.
Vir baie ander mag dit na 'n 'brein-dood-argument' klink. Vir my het dit gewerk. As jy twee of meer botsende argumente het, gaan jou geneigdheid wees om een aan te hang en die ander te betwyfel. Die fondament waarop jy staan is dus: Verwerp in beginsel twyfel in God, en gaan dan gerus aan met jou ondersoek en argumentering van die saak op die tafel.
Enige mening of verstaan van 'n saak kan mettertyd gewysig , verander, verbeter of verwerp word, sonder 'n ingrypende gevaar vir jou bestaan hier en in die lewe hierna. Dit geld egter nie vir jou geloof in die God van die Bybel nie. Daarmee loop jy nie 'n risiko nie en dit kompromiteer jy nie - nie in jou eie lewe of in die vorming van die lewens van jou kinders nie.
Hoe het hierdie beginsel neerslag gevind in die optrede van ons kinders?
Die eerste konfrontasie het gekom kort nadat die twee oudstes gemaklik kon lees en hulle die elementêre ensiklopedie-reeks in Afrikaans, van Systems for Education, in die huis onder hande begin neem het. Die sub-titel was : Die Ooggetuie-Reeks. Een middag kom die twee met Volume 1 in die hand en hul twee jonger boeties op die hakke, by my aan :
"Mamma, evolusie is mos nie waar nie, ne?"
Vreemd, dink ek, dat hulle nou al daarmee te doen kry. En voordat ek kan antwoord, kom hul eie verduideliking:
"Die eerste sin in hierdie ensiklopedie sê : Miljoene jare gelede het lewe ontstaan deur evolusie...Maar op die voorblad staan daar ooggetuie-reeks. Dis mos duidelik 'n leuen, want wie was nou 'n ooggetuie van miljoene jare gelede?"
En het ek miskien gemeen ek maak alleen my kinders groot vir die Here?, sing my hart dankbaar as ek besef Hy doen die werk, ek is maar 'n klein deel daarvan.
Ek onthou 'n heftige woordewisseling tussen die saamryklub-kinders een middag in die kar op pad huis toe van die skool af - oor evolusie versus skepping :
"En ek sê jou, in ons ensiklopedie staan daar evolusie is waar!", roep een maatjie, ook in Gr 5, rooi in die gesig uit.
"En ek sê jou, 'n ensiklopedie kan jok!", troef ons oudste, met die tot hiertoe ondenkbare gedagte vir die ander kinders, "want alle boeke kan jok, net nie die Bybel nie!"
Stilte volg - geskok, oorbluf, ontsteld, maar stil, tot by die aflaaipunt.
Het ons hom die argument by die huis geleer? Nee. Maar die beginsel is so goed gesnap en as waarheid aanvaar, dat hy in die oomblik van toetsing die uitdaging kan aanvaar.
Die keuse? Betwyfel die ensiklopedie of betwyfel die Bybel. Nou het hy die gereedskap om 'n geloofsoortuiging toe te pas en te bevestig.
Sy broer net jonger as hy kom eweneens eendag van die skool af en vertel : "Daar was 'n ds vanoggend by skoolopening wat gesê het Genesis 1-11 is nie waar nie, dis 'n mite, soos 'n sprokie wat sekere goed wil tuisbring maar self nie waar is nie, as ek dit reg verstaan het. En hy't verduidelik dat die skepping oor miljoene jare heen plaasgevind het, want 'n dag beteken nie regtig 24 uur in Genesis nie, en dit deur evolusie, nie deurdat God gepraat het en dit was so nie. Ons maats het dit pouse bespreek, en hulle het dit almal verdedig. Al wat ek gesê het, is : Daar staan geskrywe, 'Dit was aand en dit was more, die tweede dag', ens. Wanneer dit aand en more word en dis die volgende dag, lyk dit vir my na 24 uur, dus sal ek dit maar bly glo, maak nie saak wat hulle sê nie."
Die keuse? Glo in die Skepper-God van die Bybel, of verander daardie Godsbeeld om aan te pas by die sieninge en interpretasies van mense. As dit my geloof in God aantas, kies ek liewer daarteen.
Dieselfde ooggetuie-reeks het te vertelle dat daar dinosaurusse op die aarde geleef het miljoene jare gelede...
Gevolglik het ons kinders vinnig besluit dat hulle ook nie in dinosaurusse glo nie. (Ek het egter vir hulle verduidelik dat daar wel so iets geleef het soos drake en monsters, omdat die Bybel daarvan vertel en sê dat God hulle ook geskep het.) Ons jongste het dus, sonder ons mede-wete, volgens die eis van sy oortuiging, die juffrou gevra om vir hom 'n ander werkstuk-opdrag te gee, toe hulle die tema van dinosaurusse kry in Gr 5, as ek reg onthou. Toe sy weier en hom probeer oortuig om dit tog maar te doen, het hy een sin op die bladsy geskryf en dit as sy opdrag ingegee: "Ek glo nie in dinosaurusse nie."
Ek was stomgeslaan. "Hoe kan jy so iets doen? Besef jy jy gaan nul kry vir die projek?"
"Ek weet ja. Maar mamma, ek gaan nie my brein vol goed maak wat ek nie glo nie en wat my dalk kan laat twyfel dat God alles gemaak het soos die Bybel sê. Dan kry ek liewer nul. Ek sal opmaak met die ander werk."
Die keuse?
Is daar 'n keuse? Is daar 'n ander opsie, vir ons wat een doel voor oë het : om ons en ons kinders se harte te kry waar die grootste skat is? Wat is 'n slaagsyfer vir 'n projek, die mening van 'n juffrou, die verhaal van menslike sukses en aansien, in die lig van ons onbeskryflik-kosbare geloof in 'n almagtige, alwetende, onoortreflike God wat nie net hemel en aarde uit niks tot stand gebring/geskep het deur Sy Woord nie, maar wat ook my bose lewe kom red het van sonde en herskep het tot 'n nuwe lewe?
Het ons ons siening van dinosaurusse intussen verander? Ja.
Het dit ons lewe ten kwade beïnvloed? Nee.
Het ons ons geloofsoortuigings intussen verander? Nee.
Het dit ons lewe verryk en gedra en gebou? Ja, meer as wat ons in nie-krisistye ooit sou kon vermoed het!
So, Meline, voordat ek in die volgende blog jou briefie spesifiek beantwoord, wil ek jou en jou vriendin en al ons ander mamma's uitdaag :
Gaan formuleer vir jou 'n doelwit met jou kinders, en plaas 'n prys daarop, as jy dit nog nie bewustelik gedoen het nie.
Watter prys gaan te hoog wees vir jou om te betaal daarvoor?
Ken jy self die pad daarheen, en het jy die hulpmiddele om daardie pad te loop?
Moenie te besig wees om antwoorde te kry op hierdie vrae nie. Daarvoor is jul eie en jul kinders se lewens te kosbaar!
In ons huis is dit ook n topic! My kind se hy glo vas daar was dinosaurs maar hy se hy glo vas dit kon nie miljoene jare terug wees nie. Ek het afgekom op n goeie webblad. http://creation.com/dinosaur-questions-and-answers
ReplyDeleteTannie moet asb se of dit gepas is dat ek dit hier opsit.
"Slim kind!, is my man se kommentaar toe ek hom vertel. Jou bydrae en 'link' is baie gepas, dankie. Hierdie webblad waarna jy verwys, is uitstekend en hoogs aan te bevele. Ek is so bly dat jy dit reeds ontdek het, en vertrou dat baie ander ouers sal 'aansteek' en die gefundeerde inligting van hoogs gekwalifiseerde wetenskaplikes van ons dag sal gebruik in die opvoeding van hul kinders.
ReplyDeleteAlta, ek hou van hierdie woorde: ‘As jy tot nog toe 'gesmeul' het, begin jy skielik aan die brand raak!’ Ek dink dat ons almal smeul – in baie opsigte, totdat ons in ons geloof of verhouding met God gechallenge word in ‘n spesifieke area en dan raak ons verseker aan die brand! En as jy aan die brand begin raak, kan jy jou maar regmaak dat jou christelike wêreldbeskouing (christian worldview) en jou kinders s’n verseker uitgedaag gaan word. Ek kan getuig dat ‘n mens konstant besig is om die geestelike oorlog in jou en jou kinders se gedagtes te veg en dit begin wanneer hulle klein is. Dankie Alta, dat jy hierdie beginsels 20 jaar terug vir my geleer het! Hierdie voorbeelde wat jy gee, vorm die fondasie waarop ‘n mens baie jare later probleme makliker oplos. Hier is bv. een voorbeeld.
ReplyDeleteMy dogter is 19 en in haar 3de jaar, besig met ‘n besigheidsgraad in finansies. Sy bel ons met haar nuwe skedule en vertel dat die vak ‘Finance’ nooit die eerste keer deurgekom word nie. Almal doen dit 2 of 3 keer of verander van studierigting. Verskeie mense en ander studente met wie sy praat sing dieselfde storie. Daarom besluit sy om die vak gedurende die somer semester te vat; as sy druip kan sy dit gedurende die normale semester weer probeer. As jy deur al die negatiewe luister, is jy sommer moedeloos. Ons antwoord aan haar was: As hierdie studierigting God se wil vir jou is (en ons vertrou sover dat dit so is), dan sal Hy jou deur elke vak bring, maak nie saak hoeveel mense druip nie. Jy sal dalk nie die 100% kry wat jy wil hê nie, maar jy sal deurkom. Tweedens kom jy jou vakke net op een manier deur, op jou knieë. Jy doen jou deel en vertrou God vir die res. Derdens vertrou jy jou professor ook aan God toe sodat die Here hom kan gebruik om jou die lesse te leer wat nodig is vir jou geestelike groei. Vierdens, staan op die beloftes van God wanneer jy met die vak sukkel en negatief wil raak. Nodeloos om te sê is sy een van die weiniges wat die vak deurgekom het, ‘n hoop lesse by die Here geleer het en nog vaster in haar verhouding met die Here gegroei het.
As aanmoediging vir die jong mammas wil ek sê om nie moed op te gee as daar nie dadelik resultate is nie. Dis ‘n proses en uiteindelik verstaan hulle dit soos hulle groter word. Nou dat my kinders groot is, hou hulle my ook sommer ‘accountable’ as ek nie reg dink nie. 'n Baie goeie website vir volwassenes is www.rzim.org. Maak julle maar reg vir vaste spyse- van die programme is 'Let my people think.'
Dankie Mariette! Die webadres is baie tydig, en met al die oorvloed van inligting in ons dag, sal ons al meer keuses moet uitoefen oor wat ons toelaat om ons te beïnvloed en wat ons maar laat verbygaan. Ek reageer later verder op jou aanmerking op 'n blog-praatjie.
ReplyDeleteMariette dit is so lekker om die post van jou te lees wat self ook die pad geloop het! Asb deel nog! Die vrugte is duidelik in julle lewens en so bemoedigend vir ons wat nou die pad nou begin stap!
ReplyDelete